Зло око

Концептот на Зло око е милениумско и географски распространето народни преданија и едно од најраспространетите и највлијателните верувања во однесувањето во античкиот свет.

Во текот на вековите, Злото око одигра значајна улога во концептуализирањето на злото, идентификувањето на изворите на непријателство, објаснувањето на причините за болестите и катастрофите, толкувањето на емоциите и моралните склоности, регулирањето на општествените односи и зајакнувањето на нормите на морално однесување. Проклетството најмногу треба да се плаши кога објектот е во исклучително просперитетна состојба: многу здраво и убаво дете, расцутена градина или нова куќа, сето тоа е предмет на неговото влијание.

Се верува дека е анимиран од некоја злобна наклонетост како завист, скржавност, алчност или злоба, се верува дека Злото око пренесува, проектира и исфрла негативна енергија за да нанесе несреќа или повреда.

Референците за Злото око се појавуваат во Стариот и Новиот завет на Библијата и всушност се појавуваат во текстовите со клинесто писмо на Сумерите уште во 3000 година п.н.е.

Од своето потекло во древниот Блиски Исток и Медитеранската област, верувањето на Злото око се проширило на исток до Индија, европска Русија и Азија и на запад до Шпанија, Португалија и Британија, на север до континентална Европа и на југ во Северна Африка. На крајот патувал по морињата од Стариот свет до Новиот свет. Европските колонисти го донесоа верувањето во Северна, Централна и Јужна Америка. Исламот го пренесе во Индонезија и на Исток. Во Македонија суеверието на сила и размер не му е второ.

Исфрлањето на Злото око не е секогаш чин на намерно зло. Невино и добро смислено изразување на восхит може да доведе до несакан ефект. Поради оваа причина, луѓето сакаат да избегнуваат такви изрази или, кога ќе се изговорат, да се спротивстават на нив.

Еден од најстарите и најраспространетите методи за избегнување на ефектите од прекумерното восхитување е трипати да се плука предметот и да се придружува дејството со одредени зборови за да се спаси другиот од последиците на восхитот и да се избегне опасноста. Друга мерка преземена за да се спротивстави на Злото око е носењето амајлија за очи, наречена „сино око“ (сино око), бидејќи се верува дека е и симбол за среќа и заштитен симбол. Се вели дека оној што го носи е заштитен од зли духови. Мајките исто така го ставаат во близина на креветчето на бебето за да се заштитат и да го одвратат злото.